Ik heb nieuws...

Ik heb goed nieuws en ik heb slecht nieuws. Wat wil je eerst horen. Ehhh, ik wil denk ik alleen het goede nieuws horen. (Stilte...) Ja, dat kan natuurlijk niet, want ik heb goed nieuws, maar ik heb ook slecht nieuws!  

(Ja. Shit. Wat moet ik nou. Goed én slecht nieuws! Goed nieuws - leuk, slecht nieuws - niet zo leuk. Dilemma. Dubio. Spagaat. Misschien moet ik maar eerst het slechte nieuws in ontvangst nemen, om daarna met behulp van het goede nieuws uit het dal te krabbelen. Tenzij het goede nieuws natuurlijk niets voorstelt. Dan lijkt het alsof ik twee keer slecht nieuws heb ontvangen. Dan kan ik krabbelen wat ik wil, maar kom ik nooit dat dal uit. Dus dan maar beginnen met het goede nieuws? In het ergste geval donder ik uit die zevende hemel en sta ik weer met beide benen op de grond. Al denk ik niet dat je zomaar opstaat als je uit de zevende hemel valt. Ik heb toch wel het idee dat dat echt heel erg hoog is. Daar hou je minstens een gebroken enkel aan over. Waarom kon ze nou niet gewoon zeggen wat ze te vertellen had! Of het gewoon houden bij 'ik heb nieuws'. Waarom zou je een boodschap überhaupt inleiden met 'ik heb nieuws'?! Of het nou goed of slecht nieuws is! Zodat ik me er goed op voor kan bereiden? Misschien wat steviger op m'n stoel kan gaan zitten. Beide benen op de grond, zodat ik er niet zomaar af val. Of m'n liefje kan bellen om te zeggen dat ik van haar hou. Nu het nog kan. Even een paar keer stevig kan in- en uitademen? Goed, probeer hier geen punt van te maken. Spring in het diepe. Zeg gewoon wat er als eerst in je op komt.)

Het goede nieuws dan maar... Het goede nieuws is dat we vandaag gewoon om zes uur naar huis kunnen! (Damn! Is dat het goede nieuws?)  Het slechte nieuws is dat we morgen misschien wel moeten overwerken... (Morgen misschien wel moeten overwerken?! MISSCHIEN WEL moeten overwerken?!) Tja, dat zien we morgen dan wel weer...